Prelegenci 2023

Autor książek i technolog NASA

Les Johnson jest fizykiem, wielokrotnie nagradzanym autorem książek naukowych i Sci-Fi oraz technologiem NASA. Do napisanych przez niego książek, należą popularnonaukowe: „A Traveller's Guide to the Stars” (Princeton Press, 2022) – obecnie tłumaczona na pięć języków, „Graphene: The Superstrong, Superthin, and Superversatile Material That Will Revolutionize the World” (2018), „Solar Sails: A Novel Approach to Interplanetary Travel” oraz powieści science fiction: „The Ross 248 Project” (Baen 2023), „Saving Proxima” (Baen 2021), „The Spacetime War” (Baen 2021) i wiele innych. Na co dzień Les pracuje w NASA, pełniąc funkcję kierownika technologicznej misji badawczej zaawansowanych systemów kosmicznych, w tym: żagli słonecznych, systemów zasilania, a ostatnio kosmicznej energii słonecznej. Les jest członkiem Międzynarodowej Akademii Astronautyki (IAA), Brytyjskiego Towarzystwa Międzyplanetarnego (BIS), Narodowego Towarzystwa Kosmicznego (NSS), Science Fiction and Fantasy Writers of America i MENSA oraz przewodniczącym programowym Interstellar Research Group. Był konsultantem technicznym przy filmach „Europa Report”, „Lost in Space” i „Solis”. NPR, CNN, Fox News, The Science Channel i The Discovery Channel przeprowadziły z Lesem wywiady na temat kosmosu i jego eksploracji. Był wyróżniony tytułem Interstellar Explorer w wydaniu magazynu National Geographic ze stycznia 2013 roku i ponownie w marcu 2019 roku.

Space Foundation

Shelli Brunswick, dyrektorka operacyjna Fundacji Kosmicznej (Space Foundation) wnosi szeroką perspektywę i głęboką wizję globalnego do kosmicznego ekosystemu - od wybitnej kariery lidera pozyskiwania przestrzeni kosmicznej i zarządzania programami oraz łącznika Kongresu dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych do jej obecnej roli nadzorującej trzy główne działy Fundacji Kosmicznej: Centrum Innowacji i Edukacji, Symposium 365 i Global Alliance. Opowiadając się za innowacjami w technologii kosmicznej, przedsiębiorczości, różnorodności i integracji, Shelli współpracuje z organizacjami na całym świecie, aby łączyć sektory komercyjny, rządowy i edukacyjny. Jej praca na rzecz grup wykluczonych wynika z wierności wartościom zaszczepionym jej, gdy pracowała w wojsku: pasji do dzielenia się swoim doświadczeniem, dawania czegoś od siebie społeczności kosmicznej i przyczyniania się do rozwoju specjalistów nowej generacji. Shelli Brunswick opublikowała wiele artykułów w czasopismach prezentujących tematy dotyczące zachowania konsumentów, technologiczne i kosmiczne, w tym SpaceNews i Forbes Technology Council. Jako rozchwytywana prelegentka, Shelli wygłosił ponad 100 przemówień i prezentacji w samym tylko 2022 roku na temat sukcesu zawodowego, przywództwa i rozwoju siły roboczej dla odbiorców w Afryce, Europie, Azji, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Północnej i Południowej. Jako świadoma przywódczyni zapraszana jest do przemawiania w różnych think-tankach, takich jak Hudson Institute, Wilson Center i Global Policy Insights, aby omawiać innowacje, technologię i rozwój zasobów ludzkich. Jako futurystka Shelli brała udział w projektach badawczych zarówno dla NASA, jak i ESA, aby lepiej zrozumieć przyszłość globalnego systemu kosmicznego i jego implikacje w nadchodzących dziesięcioleciach. Określana, jako wzór do naśladowania dla kobiet w sektorze kosmicznym, Shelli Brunswick zdobyła wiele nagród i tytułów m.in. Top 100 Women of the Future in Emerging w 2023 roku przyznanym przez Women of the Future, Chief in Tech Award 2022 od WomenTech Network, LifeTime Achievement Award od World Women Organization, Nagrodę Top 100 Leaders, dla najbardziej wpływowych przywódczyń w 2022 według March8 Magazine oraz Top Professional Aviation and Aerospace na LinkedIn w 2022 r. Shelli odgrywa również aktywną rolę liderki w różnych organizacjach międzynarodowych, m.in. w: Space4Women Mentoring Program, oddział Biura ds. Przestrzeni Kosmicznej ONZ, WomenTech Network, Islamic World Educational, Scientific and Cultural Organization (ICESCO), World Business Angels Investment Forum, G100 Global Chair for Space Technology and Aviation, Global Policy Insights – Global Policy, Diplomacy and Sustainability (GPODS) Program stypendialny.

The Mars Society

Dr Robert Zubrin jest prezydentem The Mars Society. W 1996 roku założył Pioneer Astronautics, firmę badawczo-rozwojową zajmującą się lotnictwem, którą kierował przez 27 lat, aż do sprzedaży w 2023 roku. Posiada tytuł magistra aeronautyki i astronautyki oraz doktorat z inżynierii jądrowej na Uniwersytecie Waszyngtońskim. Jest członkiem Brytyjskiego Towarzystwa Międzyplanetarnego i byłym przewodniczącym Komitetu Wykonawczego National Space Society. Robert Zubrin jest autorem 20 patentów i ponad 200 opublikowanych prac technicznych i nietechnicznych z zakresu eksploracji i technologii kosmosu. Jest także autorem dwunastu książek, w tym „The Case for Mars: How We Shall Settle the Red Planet and Why We Must” (Simon and Schuster's Free Press Division 1996, 2011, 2021), „Merchants of Despair: Radical Environmentalists, Criminal Pseudoscientists, and the Fatal Cult of Antihumanism” (Encounter Books, 2012), „The Case for Space: How the Revolution in Spaceflight Opens Up a Future of Limitless Possibility”, (Prometheus Books 2019) oraz „The Case for Nukes: How to Beat Global Warming and Create a Free, Open, and Magnificant Future” (Polaris Books, 2023). Jako prezes Pioneer Astronautics, dr Zubrin kierował ponad siedemdziesięcioma projektami badawczo-rozwojowymi w takich obszarach, jak systemy napędowe statków kosmicznych i rakiet nośnych, technologia wykorzystania zasobów in-situ Marsa i Księżyca, podtrzymywanie życia i napęd EVA oraz robotyczne systemy eksploracyjne. Jako lider The Mars Society kierował budową dwóch analogowych marsjańskich stacji badawczych – jednej w kanadyjskiej Arktyce w 2000 r. i drugiej na amerykańskiej pustyni w 2001 r. – oraz nadzorował program obejmujący ponad 200 symulowanych misji eksploracji Marsa na tych stacjach. Przed założeniem Pioneer Astronautics pracował jako starszy inżynier w firmie Lockheed Martin, zajmując się badaniami nad syntezą termojądrową, bezpieczeństwem elektrowni jądrowych oraz jako nauczyciel przedmiotów ścisłych w szkole średniej.

Technical University of Munich / MIT

Alessandro Golkar jest profesorem na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, gdzie kieruje Katedrą Piko-, Nanosatelitów i Konstelacji Satelitarnych. Jego zainteresowania badawcze obejmują inżynierię systemów i rozwój nowatorskich koncepcji misji systemów statków kosmicznych, ze szczególnym uwzględnieniem nanosatelitów i systemów konstelacji satelitów. Prof. Golkar był współkierownikiem misji FSSCAT CubeSat - misji satelitarnej sponsorowanej przez ESA, zdobywcą pierwszej nagrody w konkursie ESA Sentinel Small Satellite Challenge oraz zwycięzcą w klasyfikacji generalnej the Copernicus Masters 2017. W latach 2012-2022 prof. Golkar był jednym z założycieli Instytutu Nauki i Technologii Skolkovo (Skoltech) w Moskwie, nowego uniwersytetu badawczego założonego we współpracy z MIT. W latach 2017-2019 prof. Golkar wziął urlop naukowy i dołączył do Airbusa jako wiceprezes Concurrent Engineering, jednostki Planowania i Tworzenia Technologicznych Map Drogowych w ramach Korporacyjnego Biura Technologicznego. Jego zadaniem było stworzenie w Airbus Concurrent Design Facility oraz prowadzenie badań map drogowych by wspierać zespół w kierowaniu ogólnym budżetem na badania i technologię w wysokości 800 mln EUR rocznie. Prof. Golkar posiada również tytuły: doktora Aeronautyki i Astronautyki Massachusetts Institute of Technology (MIT) oraz mgr inż. i licencjat inżynierii lotniczej Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”. Pełni także funkcję zastępcy redaktora czasopisma INCOSE Systems Engineering.

European Space Agency

Anna Burzykowska posiada ponad 15-letnie doświadczenie w branży obserwacji kosmosu i Ziemi. Obecnie pracuje w Copernicus Space Office Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), gdzie wspiera programowe zarządzanie infrastrukturą Copernicus nowej generacji, w tym misjami Sentinel Expansion i Extension. W trakcie swojej kariery w ESA zajmowała różne stanowiska, m.in. w Biurze Agencji w Waszyngtonie, Banku Światowym oraz w Europejskim Instytucie Badań Kosmicznych (ESRIN) we Frascati we Włoszech. Pełniąc te funkcje, zarządzała partnerstwami z międzynarodowymi instytucjami finansowymi w ramach inicjatyw ESA „eoworld” i Earth Observation for Sustainable Development (EO4SD), a także kierowała licznymi projektami demonstrującymi wykorzystanie teledetekcji satelitarnej w zastosowaniach związanych ze zrównoważonym rozwojem, ochroną środowiska i bezpieczeństwem oraz programami rozwoju przedsiębiorczości EO. Obecnie prowadzi działania eksplorujące technologie Future Connectivity for EO oraz inicjatywę DirectionEarth.Space mającą na celu zaangażowanie młodzieży i kolejnych pokoleń badaczy, naukowców i przedsiębiorców w działania ESA i międzynarodowe działania kosmiczne.

European Space Agency

Nico Dettmann jest Liderem Grupy ds. Rozwoju Projektów Eksploracji Księżyca w Dyrektoriacie Eksploracji Załogowych i Robotycznych ESTEC (ESA European Space Research and Technology Centre) w Noordwijk w Holandii. W ciągu 17 lat pracy w ESA Nico Dettmann był odpowiedzialny za program ATV Phase-E (ATV-2 do -5) od samego początku i zarządzał jego przejściem od fazy rozwoju do produkcji cyklicznej oraz łączeniem ATV Operations z działaniami ATV Flight Segment. Był także kierownikiem misji ATV-2. W 2013 roku odpowiedzialność Grupy została rozszerzona o opracowanie i produkcję Europejskiego Modułu Serwisowego (ESM) ORION we współpracy z NASA. ESM to pierwszy europejski wkład w program załogowy poza niską orbitą okołoziemską (LEO). Grupa zarządza również całym rozwojem ESA ISS Payload. W 2016 roku Grupa przejęła zarządzanie projektem ExoMars, 2-misyjnym projektem we współpracy z Rosyjską Agencją Kosmiczną (ROS) oraz programem Lunar Lander. Od lata 2020 roku Nico, jako kierownik programu ESA Orion i Gateway, odpowiada za wszystkie prace związane z misjami księżycowymi, w tym rozwój i produkcję ESM, projekty ESA Gateway I-HAB i ESPRIT, a także prace nad instrumentami robotycznymi na Księżyc. Przed podjęciem pracy w ESA Nico spędził 14 lat w Airbus Defence and Space (wcześniej Astrium GmbH), gdzie na swoim ostatnim stanowisku zarządzał działem Ariane 5 Upper Composite Development and Production. Nico Dettmann posiada tytuł magistra inżynierii lotniczej uzyskany na University of Applied Science w Akwizgranie. Ukończył również podyplomowe studia magisterskie z inżynierii ekonomii.

ESA Project Astronaut

Sławosz Uznański jest polskim naukowcem i doktorem elektroniki pracującym obecnie w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN). Jego badania naukowe koncentrują się na projektowaniu systemów elektronicznych o wysokiej niezawodności. Aktywnie bierze udział w utrzymaniu i operowaniu dużą infrastrukturą naukową w CERN, jak Wielki Zderzacz Hadronów (LHC). Jednym z jego największych projektów w tej dziedzinie jest realizacja systemu kontroli mocy, który od 2017 r. jest podstawową częścią LHC. Pochodzi z Łodzi, gdzie w 2008 r. ukończył z wyróżnieniem Politechnikę Łódzką uzyskując tytuł mgr inż. Również w tym samym roku otrzymał tytuł mgr inż. na Uniwersytecie Nantes (Francja) i tytuł inż. na Politechnice w Nantes (Francja). W 2011 r. obronił z wyróżnieniem doktorat na Uniwersytecie Aix-Marseille (Francja). Jest autorem książki na temat efektów promieniowania w układach elektronicznych i współautorem ponad 50 artykułów w czasopismach i na konferencjach naukowych. Zainteresowania Sławosza Uznańskiego zawsze były ściśle związane z przemysłem kosmicznym. Prowadził wykłady dot. projektowania systemów kosmicznych na międzynarodowych szkołach inżynierskich (SERESSA 2014 r., 2021 r.), organizował warsztaty pomiędzy CERN i NASA oraz dla sektora prywatnego. Recenzował wiele projektów satelitów komercyjnych, jak np. satelity ICEYE oraz projektów związanych z polskim sektorem kosmicznym takich jak PW-SAT2, HyperSat i EagleEye. W listopadzie 2022 r. Sławosz został wybrany na członka rezerwy astronautów ESA. Sławosz dołączył do Europejskiego Korpusu Astronautów 1 września 2023 r. jako astronauta projektowy ESA na czas wykonywania obowiązków związanych z przyszłymi lotami kosmicznymi.

Thales Alenia Space

Maria Antonietta jest absolwentką Inżynierii Jądrowej Politechniki Turyńskiej. W 1988 roku studiowała na Międzynarodowym Uniwersytecie Kosmicznym (M.I.T. Boston, USA), następnie została pracownikiem wydziału, a obecnie jest członkinią jego Rady Naukowej. Maria Antonietta pracuje w Thales Alenia Space jako dyrektor ds. eksploracji gospodarki kosmicznej i sieci międzynarodowej. Zajmuje się różnymi działaniami promującymi rozwój młodych profesjonalistów z branży kosmicznej. Jest autorką kilku publikacji, artykułów i raportów oraz współredaktorką Acta Astronautica. Członkini Académie de l’Air et de l’Espace i Międzynarodowej Akademii Astronautyki oraz była wiceprezes Biura IAF. Jest prezeską Explore Mars Europe. Nagrodzona „Woman of Excellence 2010” przez AIDDA oraz „Stella al Merito del Lavoro” przez Prezydenta Republiki Włoskiej. Thales Alenia Space to firma z ponad 40-letnim doświadczeniem w unikalny sposób łącząca umiejętności, wiedzę i kulturę. Firma dostarcza optymalne rozwiązania dla infrastruktury telekomunikacyjnej, nawigacyjnej, obserwacji Ziemi, zarządzania środowiskiem, eksploracji, nauki i infrastruktury orbitalnej. Zarówno rządy, jak i przemysł prywatny liczą na to, że Thales Alenia Space zaprojektuje systemy satelitarne, które zapewniają połączenia i pozycjonowanie w dowolnym miejscu i czasie, monitorujące naszą planetę, usprawniające zarządzanie jej zasobami i eksplorujące nasz Układ Słoneczny i nie tylko. Thales Alenia Space postrzega przestrzeń kosmiczną jako nowy horyzont, pomagając budować lepsze, bardziej zrównoważone życie na Ziemi. Thales Alenia Space to spółka joint venture pomiędzy Thales (67%) i Leonardo (33%), współpracuje również z Telespazio, tworząc Space Alliance firm macierzystych, które oferują pełen zakres usług. Thales Alenia Space odnotowała skonsolidowane przychody w wysokości około 2.15 miliarda euro w 2021 roku i zatrudnia około 8900 pracowników w 10 krajach, z 17 lokalizacjami w Europie i fabryką w USA.

USGS-NASA PGM

James A. Skinner, Jr. jest geologiem, szefem projektu i koordynatorem programu USGS-NASA Planetary Geologic Mapping (PGM), który koncentruje się na tworzeniu znormalizowanych planetarnych (nie ziemskich) map geologicznych. Jim specjalizuje się w charakteryzowaniu krajobrazów planetarnych za pomocą mapowania geologicznego i porównawczych analogów ziemskich, ze szczególnym uwzględnieniem planetarnych basenów uderzeniowych, architektury stratygraficznej, planowania trawersów, strategii mapowania i kartograficznej reprezentacji środowisk geologicznych. Odkąd został geologiem USGS w 2000 roku, Jim jest aktywny w społeczności zajmującej się tworzeniem map geologicznych planet i prowadzeniem szkoleń z zakresu mapowania geologicznego dla inżynierów NASA, menedżerów, astronautów, zespołów misyjnych i studentów. Ostatnie jego prace koncentrują się na udoskonalaniu map geologicznych i strategiach mapowania w celu wsparcia trwałej obecności na powierzchni Księżyca. Przed USGS Jim pracował w sektorze prywatnym jako geolog terenowy zarówno dla przemysłu węglowodorowego, jak i ochrony środowiska.

Polska Agencja Kosmiczna

Grzegorz Wrochna pełni funkcję Prezesa Polskiej Agencji Kosmicznej. Jest profesorem nauk fizycznych. Pracował na Wydziale Fizyki UW, prowadząc badania z ośrodkami naukowymi DESY w Hamburg i CERN w Genewie. Przez siedem lat w CERN uczestniczył w projektowaniu i budowie eksperymentu CMS przy Wielkim Zderzaczu Hadronów LHC, w szczególności w projektowaniu i testowaniu elektroniki odpornej na promieniowanie. W czasie swojej kariery zawodowej pełnił funkcję dyrektora Instytutu Problemów Jądrowych i kierownika Laboratorium Aparatury Astrofizycznej. Był inicjatorem utworzenia Narodowego Centrum Badań Jądrowych i jego dyrektorem. Był współtwórcą i przewodniczącym Polskiej Sieci Astrofizyki Cząstek. W międzyczasie wraz z prof. Makiewiczem z CFT PAN prowadził eksperyment „Pi of the Sky” śledzący optycznie błyski promieniowania gamma wykrywane przez sieć satelitów. Obserwacja najjaśniejszego z nich zaowocowała wspólną z zespołem satelity NASA SWIFT publikacją w „Nature”. Przy tej okazji szeroko popularyzował astronomię opracowując metody obserwacji tanimi kamerami CCD. Reprezentował Polskę w komitetach programowych EURATOM, Nuclear Energy Agency OECD, Radzie Nadzorczej unijnego Joint Research Centre. Był przewodniczącym Komitetu Polityki Naukowej i podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, gdzie nadzorował m.in. współpracę z Komisją Europejską i ESA.

ISMAT – Instituto Superior Manuel Teixeira Gomes

Gabriel Patrocinio jest profesorem nadzwyczajnym projektowania (od 2019 r.) i dyrektorem Master’s in Design for Circular Economy oraz pracownikiem naukowym w ISMAT Portimão (Portugalia); Adiunkt na UERJ, Uniwersytecie Stanowym w Rio de Janeiro (Brazylia) od 1993 roku i były dyrektor ESDI/UERJ School of Design. Obronił doktorat z zasad projektowania na Cranfield University w Wielkiej Brytanii (2013), jego praca dyplomowa zdobyła pierwszą nagrodę Museum of the Brazilian House MCB Design Awards 2014 oraz Złotą Statuetkę na Objeto:Brasil 2016. Współorganizator i współautor książki “Design & Development: Leveraging Social and Economic Growth through Design Policies” (Blucher 2019, e-book). Portugalska wersja książki, wydana w 2015 roku, otrzymała nagrody MCB 2016 i Objeto:Brasil 2016. Autor książki “Design Policies & Intellectual Property: Demands for a New Era” (Sebrae, 2018). Były członek Komitetu Kuratorskiego ds. Projektowania Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro (2014-2016) oraz Grupy Konsultingowej ds. Projektowania Rządu Stanu Rio de Janeiro (2007-2009), a także członek Zarządu Stowarzyszenia Projektantów Graficznych i Projektantów Produktów w Brazylii oraz Rady Doradczej Brazylijskiego Stowarzyszenia Firm Projektowych. Kurator międzynarodowych wystaw (Design Dialogue: Poland Brazil, Instytut Adama Mickiewicza; wystawianych w 4 brazylijskich muzeach w Rio de Janeiro, Brasílii, São Paulo i Kurytybie, 2015-2018). Organizator międzynarodowych konferencji (Design Policies, Brazil Design Week 2008; Design Policies, Brazylijski Narodowy Bank Rozwoju, 2004; ESDI 40, 2003). Organizator/kurator Festiwalu Filmów Designerskich CineDesign (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro 2014 i Brazylijskiego Biennale Projektowania, Florianopolis 2015). Członek jury kilku konkursów przyznających nagrody za wzornictwo, takich jak iF Design (Niemcy, 2014, 2015, 2018, 2023) i A’Design Awards (Włochy, 2015), MCB (Brazylia, 2019, 2021).

CFA, FRM

Raphael Roettgen jest założycielem E2MC Ventures, funduszu venture capital wspierającego firmy z sektora kosmicznego na wczesnym etapie ich rozwoju. Jest także współzałożycielem Prometheus Life Technologies, kosmicznego start-upu biotechnologicznego, który jako pierwszy wygrał konkurs innowacji Orbital Reef. Wykłada przedsiębiorczość kosmiczną i finanse na kilku uniwersytetach, w tym na Międzynarodowym Uniwersytecie Kosmicznym (ISU) i Szwajcarskim Instytucie Technologii w Lozannie (EPFL), prowadzi popularny Space Business Podcast i jest autorem książki „To Infinity” wprowadzającej w temat gospodarki kosmicznej. Wcześniej Raphael Roettgen zajmował wysokie stanowiska w globalnych bankach inwestycyjnych i funduszach hedgingowych, a także był przedsiębiorcą fintech w Brazylii. Ukończył finanse na Wharton, uczenie maszynowe na PUC-Rio i studia kosmiczne w Międzynarodowym Uniwersytecie Kosmicznym, gdzie pełni również funkcję członka zarządzającego.

Fundacja Nauka. To Lubię

Dr Tomasz Rożek jest czołowym polskim popularyzatorem nauki, znanym z kanału YouTube Nauka. To Lubię. Od wielu lat w prosty sposób tłumaczy dorosłym i dzieciom, jak działa świat. Autor książek popularnonaukowych i „Akademii Superbohaterów”. Doradca Dyrektora Generalnego Europejskiej Agencji Kosmicznej i założyciel Fundacji Nauka. To Lubię. Prywatnie fan żeglarstwa i motocykli.

Explore Mars Europe

Artemis Westenberg jest dyrektorką generalną Explore Mars w Europie. Stanowisko to objęła w 2019 roku, kiedy zrezygnowała z funkcji prezeski i członkini zarządu Explore Mars, Inc. W USA Artemis przekazał prezydenturę Janet Planet, a w Europie znalazła przewodniczącą European Explore Mars w osobie Marii Antonietty Perino. Obecnie Artemis pracuje również jako mentorka/doradczyni wielu mniejszych projektów marsjańskich lub projektów dotyczących badań kosmicznych, w tym: Human Exploration Project prowadzonego przez zespół Tumbleweed zwycięzców konkursu Odysseus Space Contest w 2017 r. Tumbleweed to nietradycyjny łazik marsjański o kulistej konstrukcji, mający na celu szybką eksplorację dużych obszarów z wykorzystaniem silnych marsjańskich wiatrów. Natomiast w przypadku projektu badawczego dotyczącego przestępczości kosmicznej (kontrola) i bezpieczeństwa (zarządzanie), prowadzonego przez dr Yarina Eski z VU Amsterdam w dziedzinie administracji publicznej, Artemis służy swoim doświadczeniem jako doradczyni i pośredniczka, umożliwiając temu projektowi znalezienie odpowiednich współpracowników. Artemis zasiada również w radach doradczych wielu organizacji, m.in. fundacji Lifeboat. W 2022 Artemis Westenberg pełniła funkcję dyrektorki misji Stacji Badawczej Stardust i Centrum Kosmicznego w Cochrane, Ontario w Kanadzie. Inicjatywa ta, stworzona przez Jasona Michauda, założyciela i dyrektora generalnego Stardust Technologies w Cochrane i Toronto, ma na celu zgodną współpracę między wszystkimi mieszkańcami Kanady w Arktycznej Analogowej Stacji Badawczej. W 2020 roku Artemis dołączyła w charakterze konsultantki do Carbon Capture Coatings zajmującej się pozyskiwaniem CO2 i N z atmosfery za pomocą porostów (glonów). Zespół firmy CO2AT przystąpił do konkursu X-Price Carbon Removal w 2021 roku. CO2AT wierzy, że jej naturalne rozwiązanie polegające na wypłukiwaniu CO2 z atmosfery uratuje ludzkość w ciągu dekady. Od początku lockdownu COVID19 w marcu 2020 r. Artemis dołączyła do Janet Ivey z Janet’s Planet Astronaut Academy organizując bezpłatne codzienne lekcje online dla dzieci i młodzieży w wieku 7-19lat, chcących zadowolić swoją ciekawość. Wraz z Janet gościły niesamowitą grupę naukowców, astronautów, inżynierów i innych wspaniałych ludzi, którzy opowiedzieli klasie o ich specjalizacjach i życiu. W tym czasie Artemis była również dyrektorem finansowym MMAARS (Mars-Moon Astronaut Academy & Research Science), gdzie kształcia analogowych astronautów we współpracy z założycielką MMAARS, dr Susan Ip-Jewell. W latach 2010-2019 Artemis była prezeską Explore Mars, Inc., złożycielką, a także członkinią jej zarządu. EM Inc. wśród innych swoich projektów zorganizowało Humans to Mars Summit, aby zadbać o to, że ludzie dotrą na Marsa do 2033 r. zgodnie z celem jaki NASA wyznacza od 2017 r. Artemis od 37 lat jest lobbystką różnych spraw i organizacji. Od 2000 roku zaangażowana jest w działania na rzecz eksploracji kosmosu, jako przewodnicząca Mars Society Netherlands i członkini Zarządu the Mars Society Inc. MDRS i FMARS (Flashline Arctic Research Station). Jako kierowniczka logistyki, przez 4-miesiące przejęła obowiązki Dyrektora Misji załogi FMARS w 2007 roku, przekształcając ją w niezależny finansowo i samowystarczający projekt. Artemis zaangażowana jest w stworzenie w Europie marsjańskiej stacji analogowej. Organizuje również od 1980 roku (między)narodowe konferencje, w tym kilka dla Mars Society w Holandii i Europie. Wcześniej pracowała na stanowiskach kierowniczych w międzynarodowych korporacjach technologicznych, takich jak Honeywell i THORN EMI, zajmujących się sprawami publicznymi i administracją biznesową oraz była przewodniczącą Rady Kobiet w Rotterdamie. Artemis za swoje zasługi na rzecz praw kobiet została odznaczona w Holandii medalem. Swoją karierę feministyczną rozpoczęła jako członkini holenderskiej delegacji rządowej na konferencję ONZ na temat statusu kobiet (Kopenhaga 1980). W 2021 roku Artemis została odznaczona przez króla Holandii wysokim odznaczeniem „oficera Orderu Oranje Nassau” w uznaniu za ponad 4 dekady nieodpłatnych wysiłków na rzecz lepszego społeczeństwa dla wszystkich, a zwłaszcza dla kobiet. Artemis często występuje w holenderskich mediach jako rzeczniczka społeczności kosmicznej, kiedy tylko Mars staje się głównym tematem. Była cytowana również w wielu krajowych i międzynarodowych gazetach, magazynach, telewizji i radiu. Artemis lubi swoją pracę jako ambasadorka kosmosu, prowadząc wykłady dla osób w różnym wieku na temat eksploracji kosmosu i Marsa. Obecnie Artemis pracuje jako Business Manager Van Beek-Donner Stichting, fundacji pomocy społecznej w Rotterdamie. Ukończyła studia magisterskie z historii starożytnej i islamu, ze specjalizacją w stosunkach międzynarodowych oraz na studia klasyczne na Uniwersytecie w Leiden, najstarszym uniwersytecie w Holandii (1575), a także na wydziale Zarządzania Holenderskiego Towarzystwa Przedsiębiorców.

Milena Ratajczak jest doktorem astronomii, adiunktem w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół tematyki gwiazd podwójnych oraz planet pozasłonecznych. Jest członkiem grupy OGLE – wielkoskalowego przeglądu nieba przy użyciu polskiego teleskopu zlokalizowanego w Chile, a także projektu Solaris – mającego na celu poszukiwanie egzoplanet za pomocą sieci robotycznych teleskopów na południowej półkuli. Współpracuje z międzynarodowym konsorcjum programu BRITE wykorzystującym konstelację nano-satelitów do obserwacji najjaśniejszych gwiazd w naszej Galaktyce. W 2020 roku znalazła się na liście Kobiety Roku Forbes Women. W wolnych chwilach popularyzuje naukę jako koordynator edukacyjnego program UNAWE w Polsce oraz członek zarządu fundacji New Space, MultiŚwiat i Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. Współzałożycielka studia kreatywnego Science Now specjalizującego się w komunikacji naukowej oraz rozwoju nowych przedsięwzięć na styku nauki, edukacji, sztuki i rozrywki. Współpracuje z pismami popularnonaukowymi, redaguje książki i gry o tematyce astronomicznej. W weekendy biega, najchętniej po górach.

OffWorld Europe

Gordon Wasilewski jest Kierownikiem Działu Badań i Rozwoju w OffWorld Europe, z siedzibą w Luksemburgu. Posiada ponad siedmioletnie doświadczenie badawcze w dziedzinie zasobów kosmicznych oraz technologii wykorzystania zasobów na ciałach pozaziemskich, w szczególności na Księżycu i Marsie. Wcześniej pełnił funkcję starszego inżyniera w Astronice, gdzie kierował wieloma projektami finansowanymi przez ESA dotyczącymi ISRU w dziedzinach budownictwa, magazynowania energii i przetwarzania wody. Uzyskał stopień doktora w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk we współpracy z Colorado School of Mines, koncentrując swoje badania na wydobyciu wody poza Ziemią.

Europejskie Biuro Edukacji Kosmicznej ESERO-Polska

Ekspertka ds. edukacji ze specjalizacją astrofizyka w Europejskim Biurze Edukacji Kosmicznej ESERO-Polska, którego polskim koordynatorem jest Centrum Nauki Kopernik w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu w Białymstoku, specjalność fizyka teoretyczna. W latach 2013–2018 prowadziła badania z dziedziny astrofizyki w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN. Członkini Polskiego Towarzystwa Astronomicznego oraz Stowarzyszenia Polskich Profesjonalistów Sektora Kosmicznego. Analogowa astronautka, w 2021 roku odbyła trening w Analog Astronaut Training Center w Krakowie: misja Kepleria. W ramach Europejskiego Biura Edukacji Kosmicznej ESERO-Polska organizuje konferencje, warsztaty, cykle spotkań dla nauczycieli i nauczycielek w Polsce. Usprawnia wprowadzanie tematyki kosmicznej na wszystkich etapach edukacji formalnej i nieformalnej. Prowadzi zespół kilkudziesięciu edukatorek i edukatorów w ramach Programu Ambasadorskiego Edukacji Kosmicznej. Przygotowuje materiały edukacyjne i prowadzi różnorodne aktywności rozwijające wiedzę z zakresu astronomii, astrofizyki i technologii kosmicznych oraz konkursy Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) kierowane do dzieci i młodzieży. Koordynuje Europejskie Wyzwanie Astro Pi, w którym dzieci i młodzież wysyłają autorskie kody na Międzynarodową Stację Kosmiczną oraz Europejskie Wyzwanie Moon Camp, w którym dzieci i młodzież projektują habitaty księżycowe w technice trójwymiarowej. Ważnym elementem pracy i podejmowanych przez Justynę działań jest realizacja celów zrównoważonego rozwoju ONZ. W tym ważnym dla niej celu nr 5 - równość płci. Prowadzi cykl spotkań „Galaktyka kobiet”, w ramach którego rozmawia z ekspertkami z obszarów nauk STE(A)M oraz biznesu, ze szczególną uwagą dla sektora kosmicznego. Wywiady te stają się inspiracją dla młodych kobiet oraz bazą ciekawych i różnorodnych ścieżek kariery. W zeszłym roku z ekspertkami i ekspertami sektora kosmicznego opracowała warsztaty „Kariera w sektorze kosmicznym” kierowane do młodzieży na etapie szkół ponadpodstawowych, które prowadzi w całym kraju. Łączy pracę z pasją do nocnych obserwacji nieba, malarstwem i fotografią ekstremalnych zjawisk przyrody jak pioruny.

WeSpace Technologies

Yifat Feffer dyrektorka generalna i współzałożycielka WeSpace Technologies (Izrael). Była prawniczka zajmująca się umowami i podatkami. Założycielka i menadżerka firmy art-tech opartej na technologii cięcia laserowego (zał. w 2002). Absolwentka Uniwersytetu w Tel Awiwie (TAU), LLB. Yigal Harel CTO i współzałożyciel WeSpace Technologies (Izrael). Były szef programu Beresheet Lunar Lander firmy SpaceIL. Posiada ponad 20letnie doświadczenie w pracy na stanowiskach kierowniczych w izraelskim przemyśle obronnym w Elbit Systems. Lider zespołu wyróżnionego prestiżową nagrodą Israel Defence Prize. Absolwent Technion (Israel Institute of Technology) w zakresie inżynierii kosmicznej.

Polska Agencja Kosmiczna

Dr Aleksandra Bukała, Dyrektor Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej w Polskiej Agencji Kosmicznej. Jest absolwentką Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej. Dr Bukała ma prawie 20 lat doświadczenia w branży wysokich technologii, w tym ponad 15 lat na stanowiskach kierowniczych. Pracowała w Sieci Łukasiewicz - PIAP zajmując się technologiami dla robotów mobilnych na rzecz bezpieczeństwa i obronności. Potem, przez 8 lat pełniła funkcję Dyrektor Generalnej dwóch wiodących spółek kosmicznych w Polsce w ciekawym okresie narodzin przemysłowego sektora kosmicznego w naszym kraju. Przez 4,5 roku, do czasu przejścia do POLSA, zasiadała w Zarządzie Związku Pracodawców Sektora Kosmicznego. Od wielu lat działa, jako ekspert dla Komisji Europejskiej, Europejskiej Agencji Obrony, NATO i NCBiR. Jest Wiceprzewodniczącą Komitetu Przemysłu Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA IPC), a także Współprzewodniczy obok Brazylii Grupie Roboczej ds. Współpracy Międzynarodowej Artemis Accords. W POLSA od października 2019 roku. Prywatnie, matka dorosłego syna oraz żeglarz oceaniczny i regatowy.

ESA BIC Poland

Michał Chwieduk jest kierownikiem inkubatora ESA BIC Poland – Centrum Inkubacji Biznesowej Europejskiej Agencji Kosmicznej, utworzonego w Polsce w celu wspierania start-upów tworzących i bazujących na technologiach kosmicznych. ESA BIC Poland rozpoczął działalność w 2023 i w tym roku podpisze już pierwsze Umowy Inkubacyjne. Za realizację projektu ESA BIC Poland odpowiedzialna jest Agencja Rozwoju Przemysłu S.A (ARP). Michał jest z wykształcenia inżynierem energetykiem i fizykiem, który rozpoczął pracę w ARP przy ocenie technicznej projektów inwestycyjnych. Od kilku lat zaangażowany jest w program wsparcia sektora kosmicznego realizowany przez ARP. Przeszedł długą drogę kariery od specjalisty przez brokera technologii do kierownika projektu. Projektu, w którym transfer technologii jest jednym z kluczowych zagadnień.

Europejska Fundacja Kosmiczna

German Sarmiento jest profesorem, badaczem i dyrektorem kapituły The Mars Society Kolumbia. Jego główne zainteresowania badawcze koncentrują się na opracowywaniu projektów w obszarze inżynierii i robotyki kosmicznej, z wykorzystaniem różnorodnych technik i procedur, które przyczyniają się do rozwoju projektów kosmicznych. Brał udział w najważniejszych międzynarodowych zawodach dotyczących konstrukcji łazików do misji kosmicznych, takich jak NASA i ERC (European Rover Challenge). German wspiera również rozwój projektów edukacyjnych dla szkół, uniwersytetów i ośrodków badawczych opartych na STEM w generowaniu żywności i nowych instrumentów technologicznych dla przyszłości ludzkości i nowych eksploracji planetarnych.

Blue Dot Solutions

Krzysztof Kanawka, PhD DIC, aktualnie prezes spółki Blue Dot Solutions i jeden z redaktorów serwisu Kosmonauta.net. Po studiach w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii, Krzysztof powrócił do Polski i założył spółkę Blue Dot Solutions, która zajmuje się praktycznym wykorzystaniem danych satelitarnych oraz wsparciem innych nowych spółek poprzez akcelerator Space3ac. Wolny czas wypełnia mu: karate kyokushin, pływanie, podróże, astronomia i teatr.

Danish Technological Institute

Anna Krzyżanowska jest inżynierem elektrykiem, pracuje jako specjalistka w grupie elektroniki drukowanej w Duńskim Instytucie Technologicznym. Posiada kilkunastoletnie doświadczenie w różnych aspektach elektrotechniki i elektroniki drukowanej, próbując stworzyć pomost między technologią standardową a drukowaną. Umiejętności techniczne Anny pozwalają jej z łatwością radzić sobie ze złożonymi wyzwaniami, od programowania sterowników logicznych (PLC) po projektowanie płytek drukowanych i pracę z technologią drukowaną. Jednym z obszarów jej zainteresowań jest monitorowanie konstrukcji za pomocą drukowanych czujników do dronów i samolotów. Będąc specjalistką w tej dziedzinie, może przyczyniać się do najnowocześniejszych postępów w przemyśle lotniczym, np. jej rola w projekcie avatar polega na zaprojektowaniu, wyprodukowaniu i przetestowaniu multisensorycznej „skóry” do monitorowania konstrukcji dronów i samolotów. Wykorzystując swoją doskonałą wiedzę z zakresu czujników i nanotechnologii, opracowuje najlepsze możliwe rozwiązania. Jednym z wyróżniających się obszarów specjalizacji Anny jest też technologia urządzeń ubieranych na ciało (wearable technology) i cyfrowe zdrowie, szczególnie w dziedzinie zdalnego monitorowania pacjentów. Jej dogłębna wiedza i doświadczenie w tej dziedzinie pozwoliły jej znacząco przyczynić się do postępu w technologii opieki zdrowotnej, ostatecznie poprawiając wyniki pacjentów i jakość ich życia. Pasja Anny do eksploracji kosmosu jest naprawdę niesamowita. Aktywnie uczestniczyła w różnych projektach kosmicznych, współpracując z prestiżowymi organizacjami, takimi jak Europejska Agencja Kosmiczna. Oprócz pracy w Duńskim Instytucie Technologicznym Anna bierze udział w projekcie mającym na celu budowę w Europie wyrzutni rakiet kosmicznych. Jej sumienna praca i bystrość techniczna ugruntowały jej pozycję specjalisty w dziedzinie elektroniki kosmicznej.

NEUROSPACE

Igor Kolek jest inżynierem systemów wbudowanych z wieloletnim doświadczeniem w lotnictwie. W swoich kilku zrealizowanych projektach przeszedł wszystkie klasyczne lub nowoczesne procesy rozwojowe. Dlatego obecnie kieruje projektem w berlińskim startupie kosmicznym NEUROSPACE GmbH. Dzięki najnowszemu rozwiązaniu o nazwie CubeR, NEUROSPACE chce zaoferować swoim klientom możliwość pozostawienia własnych śladów na Księżycu. W ten sposób zrealizowali nowatorskie, ustandaryzowane i obniżające koszty rozwiązanie łazika księżycowego. Igor studiował komunikację i inżynierię informacyjną w BHT Berlin. Będąc kierownikiem działu oprogramowania w German Orbital Systems, opracował system do kontrolowanej czasowo separacji do 50 małych satelitów w LEO. System został z powodzeniem użyty kilkakrotnie na górnym stopniu rakiety Fregat i rakiety Sojus, a obecnie jest stosowany na górnym stopniu rakiety Falcon9. Ponadto posiada kilkuletnie doświadczenie w branży technologii medycznych, gdzie opracowywał urządzenia do operacji małoinwazyjnych.

NEUROSPACE

Maximilian von Unwerth jest ekspertem w dziedzinie robotyki kosmicznej, wykładowcą z zamiłowania i pasjonatem kosmosu – do jego ostatecznej granicy. Właśnie rozpoczyna doktorat na temat łazików księżycowych i pracuje jako inżynier ds. rozwoju w berlińskim startupie kosmicznym NEUROSPACE GmbH. Dzięki najnowszemu rozwiązaniu o nazwie CubeR, NEUROSPACE chce zaoferować swoim klientom możliwość pozostawienia własnych śladów na Księżycu. W ten sposób zrealizowali nowatorskie, ustandaryzowane i obniżające koszty rozwiązanie łazika księżycowego. Maximilian studiował robotykę i posiada specjalizację z inżynierii lotniczej na TU Braunschweig. Był asystentem naukowym przy opracowywaniu MIRA3D, autonomicznego demonstratora łazika księżycowego do wytwarzania przyrostowego regolitu księżycowego i liderem zespołu, który zwyciężył na European Rover Challenge 2020. Pracował na uczelni jako asystent ucząc podstaw programowania, był również organizatorem kursu wstępnego z informatyki. Jako mentor LEGO Lab inspirował młodych odkrywców do poznawania robotyki i nieskończonych przestrzeni kosmicznych. Aby zwiększyć zainteresowanie informatyką w szkołach zaangażował się jako nauczyciel w liceum i wraz z zespołem uczniów wziął udział w Pierwszej Lidze LEGO.

KP Labs, Head of Products

Przetwarzanie danych na pokładzie odgrywa kluczową rolę w eksploracji Księżyca oraz głębokiego kosmosu, zapewniając wyższy zwrot z misji dzięki autonomicznym operacjom. Jako Head of Products w KP Labs, Helena kieruje zespołem multidyscyplinarnym, który dostarcza Smart Mission Ecosystem – jednostki do przetwarzania danych, oprogramowanie i algorytmy oparte na sztucznej inteligencji w celu udanego ukończenia misji. W ciągu swojej ponad 10-letniej ścieżki kariery we wprowadzaniu produktów na rynek, Helena zebrała unikalne doświadczenie pracując w organizacjach rządowych (Parlament Europejski), pozarządowych (fundacje) i komercyjnych (m.in. IT, inteligentne miasta, kosmos), które aktualnie wdraża w branży kosmicznej.

Polska Fundacja Fantastyki Naukowej

Kamil Muzyka jest współredaktorem bloga „Prawo i Kosmos – Prawo Kosmiczne”. Prawnik, doktorant, badacz stanu techniki, autor publikacji naukowych, prelegent konferencji naukowych. Członek Zarządu Polskiej Fundacji Fantastyki Naukowej, członek wielu organizacji, w tym: Polskiego Stowarzyszenia Transhumanistycznego, Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki, Polskiego Towarzystwa Astrobiologicznego oraz Space Generation Advisory Council.

Uniwersytet Jagielloński, Instytut Amerykanistyki

Patrick Vaughan jest profesorem amerykanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Był stypendystą Fulbrighta wizytującym w Polsce, wcześniej otrzymał również granty od George Kennan Center i Woodrow Wilson International Center for Scholars w Waszyngtonie. Jego artykuł „Beyond Benign Neglect: Zbigniew Brzezinski and the Polish Crisis of 1980” został nagrodzony medalem Johna Snella Award, a w 2011 roku jego strategiczna biografia Zbigniewa Brzezińskiego była nominowana do Nagrody im. Kazimierza Moczarskiego jako wybitna książka związana z najnowszą historią Polski. W 2013 roku Vaughan napisał rozdział do antologii Charlesa Gatiego „Zbig” o relacjach Brzezińskiego z papieżem Janem Pawłem II, które przyczyniły się do stopniowego podważenia radzieckiej kontroli nad Polską pod koniec lat 70. XX wieku. Patrick Vaughan prowadzi obecnie zajęcia z historii współczesnej science fiction na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w ostatnich latach badał początki amerykańskiego wyścigu kosmicznego, które zawarł w książkach „From Dreams to Disillusion: The Social and Cultural History of the American Space Program” oraz w swoim dokumentalnym filmie „H Frame” opowiadającym o tworzeniu podczas II wojny światowej, w pobliżu miasta Blizna w okupowanej Polsce, cieszącego się złą sławą programu V2 i próbie jego sabotażu przez Armię Krajową.

Acting Public Affairs Officer, Consulate General of the United States of America in Krakow

Amelia VanderLaan jest amerykańską dyplomatką pełniącą funkcję konsula ds. kultury w Konsulacie USA w Krakowie, gdzie zarządza programami kulturalnymi i edukacyjnymi. Wcześniej pełniła funkcję regionalnego urzędnika ds. klimatu w Biurze Spraw Azji Południowej i Środkowej, pracując nad katalizacją globalnych wysiłków na rzecz rozwiązania kryzysu klimatycznego. Jej inne zadania obejmują pracę w Biurze Spraw Edukacyjnych i Kulturalnych jako specjalista ds. amerykańskich studiów za granicą oraz pracę jako asystent ds. publicznych w Ambasadzie USA na Cyprze, zarządzając mediami społecznościowymi i szeregiem programów wymiany. Pracowała również w Kanadzie, kierując sekcją wiz inwestycyjnych w konsulacie USA w Toronto. Przed rozpoczęciem służby zagranicznej otrzymała stypendium Fulbrighta w Turcji i pracowała jako doradca ds. stypendiów oraz w dziale komunikacji. Amelia ukończyła Smith College z tytułem licencjata w dziedzinie administracji rządowej i uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie w Atenach, koncentrując się na kwestiach politycznych i gospodarczych w południowo-wschodniej Europie.